Christa le Roux - 'n Lewe

Een van Guido Gezelle se gedigte inspireer haar in so ’n mate dat sy wens sy kon dit met haar leerlinge deel. Is nieuwjaar overal, ‘t zijn al weer nieuwe dagen, die rijzen in de oost, met ‘t jonge zonnelicht; al ‘t oude zij voorbij,

en, vrij van alle plagen, zo weze uw levensloop voortaan weer ingericht. Dus wensen wij, die u van harte wel beminnen, dat ‘t nieuwgeboren jaar, vandage en elke dag, die God u leven laat, van buiten en van binnen, gelijk een kruidenkoek, vol zoetheid wezen mag.

Guido Gezelle, “’t Is nieuwjaar overal”, uit: Nagelaten Gedichten , 1 januari 1894

Nog ’n interessante toer wat sy vroeg in 1992 onderneem, is die Blomme- en Argitektuurtoer met prof. Christo Pienaar as toerleier. Hy berig in Die Burger van 20 Junie 1992 oor hierdie toer, wat die Blommeskou in Chelsea insluit, en haal een van die toerlede aan: “Dit is die naaste wat ek nog aan die hemel was” – dieselfde woorde wat Christa later gebruik om haar indrukke van die toer te beskryf. Die terugstap in die verlede met besoeke aan Griekeland met sy ruïnes en amfiteaters en ander argitektoniese wonders, asook Genève, met sy standbeeld van die Hervormers soos Calvyn, word vir haar ’n verkenning van haar eie wortels.

Christa le Roux – ’n Lewe 42