Boishaaier 2019

T o m y b r o t h e r s i n b l u e I t ’ s a f u n n y t h i n g , t h i s b o n d w e s h a r e , s t a i n s d e e p, t h o r o u g h a n d t r u e . F o r a f t e r a l l I ’ v e s e e n , I m i g h t e v e n d a r e t o c a l l u s t h e b r o t h e r s i n b l u e . N o w i t a l l s t a r t e d w ay b a c k o n t h a t s c o r c h i n g w e e k e n d w i t h n o o n e t h e r e t h a t w e k n e w. A l l i t t o o k w a s a W i l l e m a n d a n e w ly - f o u n d f r i e n d t o u n i t e s o m e m o r e b r o t h e r s i n b l u e . A s t h e w e e k s b e c a m e m o n t h s , b e c a m e y e a r s t h e b o n d s b e t w e e n u s o n ly g r e w. S t a n d i n g s t r o n g a s o n e w e c o n q u e r e d o u r f e a r s , b e c a u s e w e a r e t h e b r o t h e r s i n b l u e . S o t h e n l i f e c a m e a l o n g t o l a n d a h e a v y b l o w, w i t h o u t w a r n i n g , m e r c y o r c l u e . B u t n o t e v e n G i m , f i l l e d w i t h v i c t o r y a n d s h o w c o u l d b r e a k e t h t h e s e b r o t h e r s i n b l u e . E v e n w h e n I w a s s h a k e n a n d f e lt s o a l o n e : m y h e a d i n m y h a n d s , m y s o u l s h o c k e d t o o , t h e y a l w ay s h a d m y b a c k a s I m i g h t h a v e k n o w n , b e c a u s e t h e y a r e m y b r o t h e r s i n b l u e . A n d s o , t o t h e m a t r i c s o f 2 0 1 9 : w h a t a j o u r n e y w e h a v e b e e n t h r o u g h . F o r e v e r y t h i n g w e h a v e d o n e , f e lt a n d s e e n , Y o u w i l l a l w ay s b e m y b r o t h e r s i n b l u e .

look where I am … You have no clue how quickly this year passes! So please: treasure every single moment. Take pictures and make memories. As jy wil omkap van warmte by Prestige, sing net harder en harder. As jy vriesend jou rugbyklere aantrek seweuur op ’n Saterdagoggend, onthou dat dit een van die laaste kere is wat jy daardie voorreg gaan hê. Want jy kan vir enige matriekseun vra wat hy sal gee om dit net nog een keer te kan ervaar, en jou antwoord sal by almal dieselfde wees: Enigiets! Manne: Ons het die skool binnegetree as 180 vreemdelinge op soek na iets wat ons nie in woorde kon omskep nie, en vandag stap ons uit as ’n familie met iets wat ons nie kan beskryf nie. Die gevoel wat mens net in ’n blou baadjie, onder die arm van nog ’n blou baadjie, kan ervaar. Die liefde vir die wapen wat konstant deur jou are vloei. Die sekerheid dat jy nooit iets alleen aandurf nie, en die wete dat daar te alle tye iemand in jou hoekie is, iemand wat sonder twyfel in die kryt sal spring om saam met jou te veg, iemand wat jou naam verdedig al is jy nie daar nie, iemand wat jy jou broer kan noem. So moenie vir een oomblik dink jy stap alleen hier uit nie. Ons gaan hierdie plek skouer aan skouer met ons koppe in die lug verlaat, wetende dat ons die volgende hoofstuk van ons lewens betree met ’n groep ouens wat geen “7 nation army” ooit sal kan terug hou nie. En so is dit ook my voorreg om ’n legende van ons skool te bedank vir sy jare se diens. Mnr Visagie, ek twyfel of daar iemand soos Meneer was en ooit weer sal wees. Meneer het hierdie skool vir ewig verander en ek weet ek praat vir almal wat al deur Meneer se hande was as ek sê dat Meneer trots kan wees op die duisende “good men” wat Meneer die wêreld ingestuur het. Danté: Weereens dankie vir alles wat jy die jaar vir my gedoen het. Neil: Dankie dat jy vier en ’n half jaar met my as ’n kamermaat uitgehou het. En Juan en Rhynardt: Ek kon julle net nie uitlos nie. Dankie vir julle passie en dat julle my ALTYD ondersteun het, al het ek soms aan myself getwyfel. Dan aan die matriekklas van 2019: Ek het nie geweet hoe om vir julle te bedank vir alles nie, of hoe om te beskryf hoe ek op die stadium voel nie, so toe skryf ek ’n kort gedig vir julle waarin ek dit probeer opsom.

Boys’ High: It has been an absolute honour. I thank you for the years and thank you for the 180 fully-grown trees you are sending out into the world. May you stand as one, now and forever, and keep sending these good men out into the world to make that difference. How lucky am I to have known a bunch of guys who it was so hard to say goodbye to … but some are meant to stay in your

heart, and not your life. ‘Till next time old friend. Tandem Fit Arbor Surculus

21

BOISHAAI 151 YEARS