Christa le Roux - 'n Lewe

Strand A an die einde van 1991 – met haar aftrede ná 36 jaar in die onderwys – verhuis Christa op 59-jarige ouderdom na die Strand. Haar woonstel is teen die see – hoog bo die besige Kusweg se rustelose kom en gaan van motors en mense. Soos op haar geboorteplaas, span die horison hier wyd en sy kan ver kyk. Dit is ’n tyd vol nuwe ervarings. Nuwe geleenthede. Nuwe drome. In die volgende klompie jare verken Christa nuwe landskappe – nie net rondom haar nie, maar ook in haar gees. Dit word ’n tyd waarin sy ou vriendskappe – soos dié van haar vriendin Lenore le Roux uit haar Cradockjare – koester en nuwe vriendskappe smee. Christa kan nou ook baie tyd saam met haar bejaarde ouers, wat ook in die Strand woon, deurbring. Ma Annie, ’n verpleegster van beroep, was jare lank die een wat sorgsaam oor Christa gewaak het. Nou het die rolle omgeruil. ’n Oud-leerling, Jeanne Cillié, vertel dat sy Christa dikwels langs die strand raakgeloop het waar sy haar verswakte ma in ’n rolstoel stoot. Met die rustiger lewenstempo aan haar kant, kom haar ingebore sorgsaamheid en meelewendheid tot hul reg – ook in haar breër vriendskapskring. Van haar nuutgevonde vriendinne vertel hoe sy met ’n eetdingetjie in die hand kom inloer het wanneer hulle siek was, of hulle dokter toe geneem het, of sommer net kom verneem het hoe dit gaan. Tussen haar briewe kry ek ’n nota: “Aan my goeie verpleegstertjie: baie dankie vir al jou sorgsaamheid en geduld met verskeie soorte kwale! Ek hoop daar sal nou nie weer verpleging nodig wees nie.” Christa kon ook nou meer tyd saam met haar niggie, Hannie Hoffman, vir wie sy baie lief was, deurbring. Tot aan die einde was Hannie haar vertroueling wat haar met inkopies en doktersafsprake gehelp het. Hannie vertel dat Christa haar soms benoud gebel het om te vra of sy nie vir haar eetgoedjies kan bring nie, want sy kry onverwags mense. Dan het Hannie haar sommer gehelp om ’n mooi teetafel vir die geleentheid te dek. Die dag voor Christa se dood het Hannie haar dorp toe geneem. Christa was besonder vrolik en het vir Hannie gesê dat sy vir ’n slag ook naelpolitoer en lipstiffie wil koop.

Christa le Roux – ’n Lewe 38