Christa le Roux - 'n Lewe

Kinders kyk dikwels van buite af en sien slegs die ooglopende raak. Hul aannames is dikwels gegrond op persepsies en nie op feite nie. Die roomkleurige Mercedes Benz-motor waarmee Christa in die sewentigerjare gery het, is deur baie as ’n statussimbool gesien. In ’n gesprek jare later blyk dit dat haar pa daarop aangedring het dat sy veiligheidshalwe die heel beste motor sal aanskaf wat haar nie in die steek sal laat wanneer sy vrou-alleen op pad is nie. Met die opruim van haar woonstel het die keurigheid en geselligheid opgeval. Alles het van fyn smaak getuig. Daar was egter geen sprake van uitspattigheid of oordadigheid nie. Ná haar dood was die enigste juwele in ’n blou-en-wit Japannese porseleinhouertjie met blaartakkies en poeierblou voëls op die deksel, ’n paar stringe pêrels, pêreloorkrabbetjies en antieke borsspelde, onder andere ’n silwer borsspeld met die La Rochelle-skoolwapen daarop – ’n verjaarsdaggeskenk van die skool. Haar boekrakke was egter vol boeke – en die jongste Die Burger het nog op die koffietafeltjie gelê.

Christa le Roux – ’n Lewe 34