Christa le Roux - 'n Lewe

met koek-en-tee in die personeelkamer en ’n roomys vir elke Larrie.

Op ’n foto van haar 90ste verjaarsdag op 9 Februarie 2022, staan Christa voor haar woonsteldeur by Huis Altena in die Strand. Saam met haar op die foto verskyn onder andere die pas-aangestelde nuwe skoolhoof, Elsabé Conradie. In Christa se hande is ʼn klein bossie rose. Sy vertel later: “Vir my was dit ’n besondere, intieme ervaring, die hoogtepunt van my dag. Ek het besef La Rochelle het my nie vergeet nie. Die opregte gebaar het vir my meer as groot loftuitings beteken. En daarby verkies ek mos klein bossies blomme eerder as groot ruikers!” Klein gebare – groot impak E en van Christa se kenmerkende eienskappe is juis haar aandag aan detail wat vir ander onbenullig mag wees. Oud-skoliere en kollegas onthou haar klein gebare van omgee: ’n Kaartjie met opregte Kersfees- of verjaarsdagwense. ’n Geskenkie wanneer sy kom tee drink. ’n Briefie of oproep om medelye of gelukwense oor te dra. ’n Telefoonoproep ná ’n besoek. As skoolhoof het sy dieselfde erkentlikheid van haar leerlinge verwag. Ná ’n prysuitdeling moes elke leerling wat ’n prys van ’n persoon buite die skool ontvang het, ’n bedankingsbriefie skryf. Soms moes die briefie oorgeskryf word nadat sy die spelling en taalgebruik gekontroleer het. Eers wanneer sy tevrede was, is die brief gepos. Goeie maniere was vir Christa le Roux ononderhandelbaar. Net soos netheid, stiptelikheid, bedagsaamheid en medemenslikheid. In 1970 besoek sy Israel tydens haar langverlof. Met haar terugkeer roep sy die hoofmeisie en onderhoofmeisie kantoor toe en gee vir elkeen ’n borsspeld wat in die vorm van ’n klein rosie uit ivoor gesny is. Met daardie opregte gebaar wou sy sê: “Ek het aan julle gedink toe ek dit uitgesoek het.” En op hul beurt het elke ontvanger gedink: “Daar ver in die wêreld, weg van La Rochelle, het Juffrou Le Roux spesiaal aan my gedink.”

31 Christa le Roux – ’n Lewe