BEMESTINGSRIGLYNE VIR DIE WYNBEDRYF

TABEL 1. Minimum grond-fosforkonsentrasies benodig vir wingerdstokke verbou in gronde met verskillende pH’s, soos toepaslik vir verskillende ekstraheermiddels # .

Ekstraheermiddel Olsen Sitroensuur Mehlich III Bray I Bray II mg/kg

Grondtekstuurklas Grond- pH KCl

Sand Leem

– – –

25 30 35 25 30 35 25 30 35 25 30 35

25 30 35 20 25 30 20 25 30 18 21 25

20 25 30 15 20 25 10 12 15 10 12 15

20 25 30 20 25 30 20 25 30 15 18 21

<5.0

Klei

Sand Leem

12 14 16 10 12 15 10 12 15

5.0-6.0

3

Klei

Sand Leem

6.0-7.0

Klei

Sand Leem

>7.0

Klei

Sand (0-6% klei) / Leem (6-15% klei) / Klei (>15% klei) # Data rakende die relatiewe ekstraheerbaarheid van P met verskillende ekstraheermiddels is verskaf deur C.P. De L. Beyers, Nitrophoska. Bray I: 0.025M HCl + 0.3M NH 4 F Bray II: 0.1M HCl + 0.3M NH 4 F Mehlich III: 0.2M asynsuur (CH 3 COOH) + 0.25M NH 4 NO 3 + 0.015M NH 4 F + 0.13M HNO 3 + 0.001M EDTA Olsen: 0.5M NaHCO 3 Sitroensuur: 0.05M sitroensuur (C 6 H 8 O 7 ) Meestal word ’n vereenvoudigde benadering gevolg deur laboratoriums wat die wynbedryf dien, naamlik wanneer die grond-pH KCl < 7.0 is, word ’n sitroensuur-, Bray I-, Bray II- of Mehlich III-ekstraksie uitgevoer en soortgelyke norme word gebruik (Tabel 1). Vir grond met ’n pH KCl ≥ 7.0, word ’n Olsen-ekstraksie dikwels gedoen, en die norme in Tabel 1 word gebruik. Die logika is dat ’n Olsen- ekstraksie minder aggressief is en ’n hoër pH het, wat die teoreties laer tempo van P-vrystelling in die wortelsone teen hoër grond-pH-toestande weerspieël. Olsen het egter al bewys dat dit by hoë P-konsentrasies in die grond tot so min as 5-7% van die sitroensuur-ekstraheerbare P ekstraheer. In werklikheid beteken dit dat die totale P in die grond oormatig hoog kan word (bv. indien geëkstraheer met Bray I of Bray II), terwyl die Olsen-P onder die norm bly.

20