Christa le Roux - 'n Lewe

KAROOKIND

Van Willowmore tot die Paarl

My eerste winters was helder soos glas, elke asemteug op pad skool toe ʼn wattewasempie; die lug het jou ore geknyp en jou wange rooi geknuffel. Ek het verkaaps omdat die Boland die blouste berge en die langste winters het ... en die groenste tussenposes as die son die sagste en die stilste skyn. My hut sal ek kies in ʼn altydgroen, Bolandse bos ... maar ... die seperator sal ek hoor

En al die koesterklanke van my kindertyd. Lina Spies, “Vooruitsig”, uit Hiernamaals , 1992

7 Christa le Roux – ’n Lewe